05.12.1979 / İstanbul
Ey gönlü kırık ama özü nurla dolu insan,
Biliyorum, bu satırları okurken kalbinde bir ağırlık var.
Dünya sana dar gelmiş belki,
İnsanlar yüz çevirmiş, umut yorgun düşmüş.
Belki bir veda kaldı dilinin ucunda,
Belki bir dua, sessizliğe sıkışmış hâlde…
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta