Ey Güneş! Şiiri - Seyrani Göl

Bir ses ol içimizde yükselen,
Sessizliğin içinden doğan bir yankı gibi.
Kırılan her kalbe,
Kaybolan her dosta
Yolu göster, ışıkla çizilen harita gibi.

Topraktan yükselen o sabah kokusunda
Adaletin izini bırakan bir rüzgâr ol.
Mazlumun alnına serinlik gibi dokun,
Zalim dahi utanmadan bakamasın sana.

Gecede unutulan çocuk uyanmalı,
Yüreğinde korku değil, sevgiyle.
Baba hasretiyle büyüyen dualara
Sen cevap ol, doğarken.

Ve biz…
Yeni bir günün eşiğinde,
Kendimize ve birbirimize yeniden bakalım.
Göz göze değil, gönül gönüle.
Aynı sabaha uyanmanın kıymetini bilelim.
S.GÖL