Ey gül-i bâg-ı İrem mest-i ‘araknâk-ı gülün
Lâle-i gülzâr-ı cennetde ‘ızâr-ı sünbülün
Ol ‘arakdan cur’a irüp mest olup eyler figân
Gül şarâbı neş’esinden sanma cûşân bülbülün
Yâ Resûla’l-lâh ruhun subh-ı tecellî mihridür
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta