Ey Gönül...2 Şiiri - Naz Akman

ah gönlum ah...!
her ahımda hayat verdin.
yaralandın..kanadın...acıdın...
dermanımı unutmadın..!
zehrini sinsi sinsi damarıma akıtan bir sürü yılana karşı
elinde panzehirinle bekledin.
küsmedin..kırılmadın..gücenmedin...
ben sana demiştim...! demedin.
çilegahım..mabedimsin gönlüm..
en gizini saklar gibi sakladın herkesten
ne attıysam içine kutsal saydın..
dert dedim...en güzel yerini ayırdın
sevda dedim..daha güzel yer var dedin
koru
dun kolladın..
heyecan dedim..yıllardır kafesiyle özgürlük ateşiyle yanan,
ve bir gün..hadi uç git denilen bir kuşun kanadı oldun
umuda kanat çırpan...
son dakikasında azraille yüzleşen ölüm döşeğindeki yolcu oldum
korktum...!
korkma yürü dedin...
önümde açılan o nurlu yolu sen gösterdin..
gönlüm....!
suskunluğumda severdin en çok beni.
konuşursam bilirdin alevim parlayacak
yakmak istemezdim,
yanmak şanımdır derdim...
sende çökerdin yamacıma,
için için yanardın benimle
ses etmeden....yeter demeden...