Ey gönül! Şiiri - Mustafa Egüz

Ey gönül
Seni geceyle sabahın ufkunda yazmak isterdim.
Öğrendim ki ilhamlar tenhasız ve göçük.
Umutlar köşe bucaklarda boynu bükük!
Sessizlik bile sensizlikten büyük.
Ey gönül
Sustukça içimdeki kelimelerin asaleti küçük.
Nasıl taşınır yürekte bu acı süslük?
Tuttukça şarkıların dilinden, diller sürtük!
Sımsıkı tut ömür bağından, bağlar bile çözük.
Ey gönül
Unutma zaman değil geriye dönük.
Bilmiyor musun yaşam bir ömürlük?
Sanki giymeyecek misin ölümlük?
Ey gönül
Değmesin bir başka yüreğe kötülük.
Bir defter vardır, o defterde hesaplar değil özgürlük.
Herşey bir kudrette sır iken, nedir bu sendeki çöplük?