Ey gönül Şiiri - Sinan Bayram

Ey gönül aç kapılarını ben geldim
toprak olurum gönül yurdunda
eğer istersen hüznün dikeni
gül gülistan olsun diye yurdun

Yüreğimden hüzün damlası damlar
takvimin yaprağında acı hasret var
ayrılığın girdabı sarmasın bizi yar
felek baş eğsin sevdamız için yar

Pervane gönlüm aşkla yanandır
bülbül öter sanki gül sağırdır
abı hayat vermezmisin yar
aşk sarhoşuyum ben iflah olmam

Gönlün kıyameti fısıldar yokluğunda
sanki ben garip bir bülbül sen ise gül
sönmek için seni bekleyen mum gibiyim
sanki varmam gereken son menzilim sensin

Solmaz bir çiçeksin sen ey gönül bende
ferman eylerse mevlam bende yeşereceksin
aşkın özüne ineriz senle gönül dergahına
aşkla dolan varlığımı sana sunarım ey yar