Ey Gönül Şiiri - Mehmet Cıngır

Ey gönül! Bir gün yâr gelmese,
Sorarsın bana"niye gelmedi"diye.
Bu işlerle uğraşmaya vaktim mi var benim?
Neden bana soruyorsun inceden inceye.

Ey gönül! Mekanım diye yârin gözünde gezersin,
Engin,dalgalı denizlerde yüzersin,
Bir göremeyince neden bana kızarsın?
İşim mi yok benim,bu işlere gelinceye.

Ey gönül! Kendi kendine konuşur,adını hecelersin,
Hülyalara dalar,mehtabın altında gecelersin,
"Yalnız bırakma beni,peşimden gel"dersin,
Dizimde dermanım mı var benin,peşinden gelmeye.

Ey gönül! İri ela gözlerine dalarsın,
İçinde gezer,türlü türlü bilmece salarsın,
Bilemem bu bilmeceyi nasıl çözersin?
Karıştım gidiyorum ben,
Akşamın ufkunda yaklaşan geceye.