Arzun neyse çekinme, açık eyle gayeni!
Hık mık edip durma da; anlat hele ey gönül!
İstiyorsan illa da; bu dünyada payeni;
Bir çırpıda beyan et; deyip durma şeyy gönül!
Ne olurdu o aklı, bir kerecik denesen?
Kim dedi ki hayatta, yaşa yalnız sen hissen?
Bence makul olanı, her seferde dene sen!
Yoksa asla uhra’ya, kalmayacak bil hissen!
Bırak lütfen telaşı, üç beş kelam edelim!
Boş şeylerle uğraşıp, hava dövme havanda!
Hak nerdeyse soralım ve de ona gidelim!
Hayır dersen mutlaka, boğulursun hevanda!
Bilmez isen dostunu, düşmanını sen şayet;
Dost sandığın hasımlar, berbat eder atini!
Söylüyor ya Kur’anda, hasmı dostu kaç ayet!
Az biraz da şu işe, kullan lütfen yetini!
Dünya cennet değil ki; her dileğin verile!
Bura hizmet yeridir, ücret yeri değildir.
Önce göç ki sen ora, işe yarar kar ile
Sonra neyse talebin; gani Hakka de bildir!
Uzun lafın kısası; tehir eyle çok şeyi!
Zemin tatma yurdudur, doyma yurdu olamaz!
Anıp durma hasretle, ey gönülüm yok şeyi!
Sınavdaki bir insan, her dediğin alamaz.
Abdullah Toroslu
02.09.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 2.9.2013 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)