Ey gönlümün yarası Şiiri - İlyas Gültekin

Yavaş yavaş ölüyorsun içimde..
Uçsuz bucaksız sevdandan geriye,
bi adın kaldı, bide hatırlamakta zorlandığım siman..
uçurumun kenarındayım, yorgunum, bitkinim, vede gücüm yok artık...
gök yüzünde bir yıldız kaydığında..
dilek tutardım gözlerim kapalı, içimden kopan ve yüreğimi içimden koparan cümlelerle...
Şimdi her yıldız kaydığında seni unutmayı diliyorumm..
tutamıyorum seni içimde, yavaş yavaş yok oluyorsun bende...
Yüreğim sevda türküleri söylemiyor...
ve gözümden süzülen yaşlar yüreğime düşmüyor artık..
Hasretinden boğulduğum hıçkırıklar, yerini yanlızlık çığlıklarına bıraktı..
yanlızlık sen gibi değil ama hiç gitmedi..
hep iliklerime kadar hisettim...
bu aklında biri varken başkasında unutmaya çalışmak gibi birşey..
ben sen varkende yanlızlığımı unutamadım...
unutmamıda sağlayamadın...
Eyy gönlümün yarası...
Gel şimdi,
ama öyle dön falan değil,
sana dair içimde bi nefretim kaldı..
onuda al ve çek git..
birdahada dönme geri....
dönmee