Yatma, ey benim gönlüm, yatma kalk otur!
Al da beni Yaradana, Hakk’a götür,
İnsanın ondan başka, hiç dostu yoktur,
Sen Mevla’yı söyle, an ey benim gönlüm!
Bırak sen, şu insanlarla uğraşmayı,
Kes onlarla muhabbeti, konuşmayı,
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta