Ey Gemi! Şiiri - Mehmet Cıngır

Ey gemi!
Haydi demir al!
Uzaklara,çok uzaklara gidelim,
İnsanların olmadığı yerlere…
Orada kuşlar,
Mutluluktan sarhoşlar!
Dalgalansın grandi direğinde bayrak;
Şarkı söylesin deniz;
Anlatsın martılar masal…
Haydi davran!
Gidelim;
İnsanlardan uzak…
Bir sen,bir ben,bir de mavi deniz…
Ütümüzde mehtap,
Elimizde kitap,
Şarkı eşliğinde
Özgür maviliklerde
Ne hoş olur kitap okumak…

Ey gemi!
Haydi demir al!
Gidelim;
İnsanlardan uzak,
Bütün kirlerden arınmış,
Tertemiz bir dünyaya…

Bir yer var,
Biliyorum.
Orada
Ne çalan,
Ne talan…
Ne tecavüz,
Ne haciz…
Ne soyan,
Ne soyulan,
Ne açlık,
Ne susuzluk,
Ne haksızlık…
Ne elde kandil,
Ne gözyaşı,
Ne de cepte mendil…
Öyle bir yer ki;
Günlük güneşlik…
Yağarsa,
Pamuk gibi yağar oraya kar.
Uçsuz bucaksız bir kainat,
Pembe çiçekler açar orada hayat;
İçimizdeki cennetin nefesidir rüzgâr…
Bir sen,Bir ben,bir de mavi deniz…
Dalalım orada masmavi bir rüyaya…

Ey gemi!
Haydi demir al!
Gidelim oraya,
Ve bir daha dönmeyelim buraya e mi?