Ey Geceler Yolcusu! Şiiri - Ali Oskan

Ey yolcu! Yeter artık, emanetçilik yeter,
Hazırdan tüketmeyi bırak artık ürün ver.
Kopyacılığı bırak, nakliyecilik yeter,
Yeter bu taklitçilik, yeter artık ürün ver.

Ey geceler yolcusu! Yeter artık durduğun,
Bunca zamandan sonra hala mı emeklemek?
Yeter artık bu sükut, yeter artık sustuğun,
Boşa mı gitti acep bunca verilen emek.

Ey yolcu! Kalk biraz da, şöyle etrafına bak,
Kainat kitabının sayfalarını çevir,
Her sayfada nice sır, nice hikmet aç ta bak!
Hikmet içinde hikmet, her satırda bin seyir.

Hikmet içinden hikmet çıkarıp neşredelim,
Bütün insanlık bizden bunu ister, dilenir,
Bizler bunu yapmazsak şunu iyi bilelim,
Bizdekiler alınır, bizler mahrum edilir.

Bize verilen akıl, bize verilen kalpler,
Tefekkür etmez isek kesinkes körelecek.
Bize verilen istek, ettiğimiz talepler,
Ürün vermiyor isek elimizden gidecek.

Çünkü: “Ürün vermeyen ağaçlar kesilecek,
Kesilmekle kalmayıp ateşte yakılacak.
Bil ki; kimde var ise, daha çok verilecek,
Kimde yoksa elinde ne varsa alınacak.”

İşte İlahi beyan bize hitap ediyor,
Haydi bizler de artık biraz ürün verelim,
Yoksa nazarlarımız giderek köreliyor,
Ürün ve infak ile bu yolda yürüyelim.

İnşallah böylelikle bir birlik oluşturup,
Bir şahs-ı maneviyle bir beden oluruz biz.
Aczden, fakrdan, şefkatten, tefekküre koşturup,
Allah’ın rızasıyla birer kul oluruz biz.

Rabbim birbirimizin tam hakiki kardeşi,
Olmayı nasip eyle, birer nur eyle bizi,
Oldur tüm varlıklara birer şefkat güneşi,
Aşkını nağmeleyen bülbüller eyle bizi...

(6. Ocak. 2006 – İzmir)