Ey garip giysiler içindeki adam!

Onurlu yaşamak için,
kimseye minnet etmeyen
hayatında bir kişiye bile el bağlamayan
ey yamalı giysiler içindeki adam!

Hayatında ne övgü istedin, ne yergiden korktun
ülken için yeri geldi savaştın, siyasete karıştın
zamanı geldi, ilhamla eserler yazmaya başladın
şeytandan kaçar gibi sonra siyasetten kaçtın
bu uğurda sürgün oldun, çok hapis yattın
Sen kimsin?

Hem çok sevilen, hem de çok korkulan
padişahlığı, meşrutiyeti ve cumhuriyeti gören
eserleri dilden dile çevrilen
milyonlarca talebesi olan
Anadolu’da doğup orada ölen
acz, fakr, şefkat ve tefekkür yolunda
zamanın garibi adam,

Seninle yiyip içmediler, yolculuk etmediler
alış veriş yapmadılar, hiç hapis yatmadılar
yazdıklarını okuyan, dinleyenler seni severken
okumayan, anlamayanlar neden korktular?
ey garip giysiler içindeki adam!

Eserlerini anlamadan seninle kavga edenler,
yazdıklarını tam anlayamadan okuyanlar,
seni kıskanan alimler, zalimler
simdi seninle beraber, toprakta yatıyorlar
halktan başlayan ilk yazıcılar, okuyucular
sevinçle matbaada basılan tek tek eserler
baskınlar, tutuklamalar yıldırmadı kimseyi
gerilerde kaldı TCK 163,hapislerle sürgünler
okuyucuların çoğaldı da çoğaldı
eserlerin artık serbestçe basıldı, dilden dile
Türkiye'nin sınırları ona dar geldi, çoktan aştı
bayrağı şimdiler de Akademisyenler kaptı
onlar da eserleri çevirip dünyaya yayıyorlar
halkın ellerinde yükselmişti bir zamanlar
yine halkın seviyesine iniyorlar şimdi
sevenlerin, sevmeyenlerin keşke görselerdi
asrın bu eserlere hava gibi, su gibi ihtiyacını
sen huzur içinde yat, tam yaptın görevini
ey bu asrın kapısındaki görevli adam
işte odur, Bediüzzaman!