EY EVLAT
Ey evlat!
Uzak dur gülmeyen yüzden,
Boş boğazdan,
Küfür soluyan ağızdan.
Çünkü;
İçin dışa vurması ondaki durum.
Barışık değil kendiyle.
İnsanlığını zayıflatır eliyle.
Ey evlat!
Sesini yükseltme muhatabına.
Yüzüne bak konuşurken,
Arada sus,fırsat ver sorularına.
Ben bilirimden uzak dur.
Dinlerken kendini doldur.
Ey evlat!
Küçük görme kimseyi,..aşağılama.
Güçlü haksızsa teslim olup yağlama.
Kendin ol,doğruların olsun kabul gören.
Mutlaka sen sen olmaya diren.
18.02.2021
Fikri Avşar
Kayıt Tarihi : 21.2.2021 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikri Avşar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/21/ey-evlat-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!