Ey En Sevgiliye Aşık En Sevgili

Ey en sevgiliye aşık en sevgili,
Sen ona aşık, ben senin aşkına aşık...
Sana bakmak, gözümün gönlüm ile meşkidir
Senden gözümü ayırmak,
Gözümün kalbime ihanetidir.
Sen deryasın deryaların içinde,
Ben senin deryanda aciz,
İçimdeki dalgalarla boğuşan
Ve senin limanına sığınan aciz gönlüm,
Acizliğime merhamet eden,
Ey en sevgiliye aşık en sevgili,
Sen ona aşık, ben senin aşkına aşık...
Senin kokun gelir burnuma,
Bilmediğim cennet kokusu,
Cennet kokun, bana onu tarif eden.
Kokun gönlümü kuşatan Misk -i Amber,
Gönlüm kokuna muhtaç...
Ey en sevgiliye aşık en sevgili,
Sen ona aşık, ben senin aşkına aşık...
Ben de en sevgili soyut iken,
Senin suretinde bana somut olan.
Soyutlar sen de somut,
Yalandaki gerçek, gerçekteki yalan misali.
Cemalim cemaline uzak,
Bilirim hiç ulaşamayacağımı bilsem de,
Misk-i amber kokun çeker
Cemalini cemalime.
Sen en sevgiliye yakın,
Ben peşinizde divane.
Ey en sevgiliye aşık en sevgili,
Sen ona aşık, ben senin aşkına aşık...
Gücüm yanında aciz,
Bilgim yanında cahil,
Gücüm gücüne, bilgim bilgine muhtaç.
Ben bana sen de muhtaç,
Sen en sevgiliye.
Ey en sevgiliye aşık en sevgili,
Sen ona aşık, ben senin aşkına aşık...
Ben günahlarının içinde
Kaybolmuş bir derviş,
Amelim tek bir günah diyen aşıkların
O günahına muhtaç...
~Mahmut Tepret~