Ey dürzü Şiiri - Orhan Sönmez

Çekerken alkolden girdi aha komaya
Pavyonları evi bilirdi başlardı havaya
Katir inadı vardi beyaz derdi karaya
Soganı sarımsak diye yerdi ey dürzü

Kendini hep dev aynasında görürdü
Boş mezar görse düşünmeden ölürdü
Beleşe dayanamaz sabun gibi erirdi
Cimrilikte sınır tanımazdı ey dürzü

Bir Haberdi inan islam ile imandan
Bizleri sayardı enayiden ahmaktan
Farkı yoktu tam bir şerefsiz alçaktan
İblise dostum diyenlerdendi ey dürzü

Tam sapıktı ters yollara sapardı
Karıya kıza put peres gibi tapardı
Güsülsüz her yerde secde yapardı
Kıblegâhı aglama duvarıydı ey dürzü

Müslümana düşmandı hep kin güderdi
Yahudi'ye hayranlikla yaltakçılık ederdi
Hırıstiyanla birlikte kiliseleri gezerdi
Çakalı Kurtdan sayardı ulan ey dürzü

Bir zamanlar arkadaşdık yalansız
Biz bilirdik bu pezevenk zarasız
Namaz kıldıgını görünce ezansız
Kendini evliyadan sayardı ey dürzü