Ey çocuk…
Serkeş ve dağınık bir haldesin
Aşikâr ki edep ve adaptan nasipsiz nefessin
Sergilediğin ibretlik ve sefilleştiren zavallılıktan habersizsin
Bir mecliste veya cemiyet içinde bu kadar pervasız ve pişkinlik adına numunesin
Hal muvazenesinden ve edep nimetinden bu kadar nasipsiz kılan bir varlığın müdavimisin
Taaccüp ettiren ve hayâ etmeye davet eden serkeşliğin ne kadar ayyuka çıktığından niçin dert edinmezsin
Hangi vaktin haşyetine gebesin, nefsini ihya etmek için niçin bu kadar istekli ve derbedersin…
Kayıt Tarihi : 31.1.2014 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Cilasun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/31/ey-cocuk-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!