Ey Çocuk! Şiiri - Serhat Yalçın

Ey çocuk!
Yok mu sanırsın sokakların ana-babasını,
Yok mu sanırsın zenginlerin yokluk düşlerini,

Ey Çocuk!
Yürekleri sizler için yanan her birey sokakların anası babasıdır.
Sen le hayatı paylaşma her zenginin düşüdür,
Şiirlerinde sen olursun onların, şarkılarında sen,
Sen onların düşüsün çünkü sen olmasan yazılamayacak şiirler,
Sen olmasan kimse bilmeyecek insanlık derecesini,
Sen onların aynasısın çocuk.

Ey çocuk!
Hor görme kendini ne olursun,
Bil artık seninleyim,
Gözlerindeki yaştayım senin,
3.sayfa haberlerinde ben de okurum ölümümü,
Çıplak yürekle severim seni çocuk,
Sen yaşamı boşa çıkaracak kadar değerlisin bende çocuk,
Sen ulaşılamayacak kadar özel ve Zenginsin bende.