Dönüşlerimiz Şiiri - Serhat Yalçın

Yaşıyoruz hayatı bilmecelerinde kaybolup,
Bazen kendimizi tanıyamayacak hale düşeriz,
Bazen de "işte bu benim" deyip hayata dört elle sarılıyoruz.
İşte hayata dört elle sarıldığımız o anda;
Ne kadar küskünlükler,dargınlıklar varsa unutulsun isteriz,
Bir de yanımızda o güzel gözleri ile gülümseyen,
Çukurova püreni, Newroz çiçeği kokan,
Bizce dünyanın en güzel kızı,
Bizce bir dağ elması kadar tatlı,
Yaşıyoruz işte hayatı,
Karanlık labirentlerinde kaybolup,
Bazen gerçek yüzümüzü unutur hale düşeriz,
Bazen de inatla kişiliğimizi koruyoruz,
İşte kişiliğimizi inatla koruduğumuz o anda;
Sevdiklerimize sarılmak isteriz,
Kırdıklarımızdan can-ı gönülden özür dileriz,
Kırıldığımız kişileri de af ederiz,
Kaf dağının arkasındaki sevgiliyi hemen çıkarırız ortaya,
İşte o zaman bir newroz havası eser içimizde,
İnce Memed'in Seyranı özlediği gibi,
Ferhad'ın Şirine yandığı gibi,
Biz de sevdiğimizi özleriz,
İçimizdeki kötü kişiliği yendimiz o gün tam bir gündür işte,

Asıl biz ordayız işte
Yağız'ın sarp kayalarda şaha kaltığı gibi,
Dağları küçümsercesine,
Dimdik ve ayakta..