Sürdüm atı at yaralı ben yaralı yol aldım
Her yanımız bağlansa da duramam ki ey civan
Kurşun değil beni vuran kuruyan yürekler
Pınarına kurban olam bir tas su veren eller
Dağlar alır sesimizi yanı başımız duymaz
Çıkıp gelen bir yiğidin gülen yüzü kıyılmaz
İşte o an sevdadır beni ben yapan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta