Üç düşmanın içinde, en büyüğü şu cehil!
Ne yazık ki bu hasmı, tanımıyor na-ehil!
Nerden bilsin ilimden yoksun olan gerçeği?
Ama alim olana; onu bilmek çok sehil!
Ene dostu sineler; eder onu misafir!
Şeytan denen meluna, olur sonra kul sefir!
Nadim olup irfana, yönelmezse o kişi;
Edip dinden imandan, yapar onu bir kafir!
Gaflet onun hamisi, can düşmanı tefekkür!
Özelliği nankörlük, has libası tekebbür!
Tevazudan bi-haber, gezer burnu bulutta;
Ne Allah’a ne kula; etmez asla teşekkür!
Halık’ını tanımaz, tapar yalnız hevaya!
Az okşasan sırtını; girer hemen havaya!
Koy cebine üç kuruş, neler, neler yapar o!
Bir de alkış görürse; kurşun sıkar davaya!
Gezer daim şu sefil; ahmak ile yan yana!
Selam vermez katiyen, insan olan insana!
Mü’min ile hasımdır, Müslüman’la davalı!
İnsanlığa sırt dönüp, kucak açar şeytana!
Ey cehil’in kurbanı, cahil dostum dikkat et!
Al kalemi eline, her deneni dikte et!
Yoksa seni bu düşman, mahvedecek sonunda!
Derhal ondan ayrılıp, dostun olan Hakka git!
Abdullah Toroslu
20.12.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 20.12.2012 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!