Ey Bülbül Şiiri - Ali Gözütok

Ey Bülbül

Seher vakti figan edip, kıyametler kopardın,
Derdin neydi anlıyorum, şimdi artık ey bülbül.
Zulmetinden ufuk yandı, sökmüyor artık şafak,
Gündüz bile kapkaranlık, doğmuyor gün ey bülbül,
…… Ah ile inlerken, yer gök ve cihan,
……..Serilen bedenden, çıkarken o can,
……...Niye şafak vakti, edersin figan,
…… Şimdi anladım, ey bülbül.
Gazze Irak bak Kabarda, koç yiğitler can verdi,
Ateş düştü can evine, yandı yürek ey bülbül.
Bütün dünya seyre daldı, bu vahşeti görmüyor,
Çanak tutar oldu alem, kahrediyor ey bülbül.
……….Nerde kaldı nerde, o yaşam hakkı,
……….Vicdanlı insanın, karıştı aklı,
………..Bildim senin derdin, değildi farklı,
………. Şimdi anladım, ey bülbül.
Tarumar oldu yine, ne bağ kaldı ne bağban,
Bağban öksüz bağ perişan, dur diyen yok ey bülbül.
Cennet mekan olan şehit, Kalbimizde yaşarken,
Bir fatiha bekler oldu, şimdi bizden ey bülbül.

Ali GÖZÜTOK
29 OCAK 2009