Ey Bilal-i Habeş Şiiri - Mehmet Yoldaş

İman ettikten sonra asla dönmedin bu yoldan
Müslüman olduğunu duyunca Müşrikler,
İşkecelere başladılar dönmen için Davandan
Ama Hayatın Tevhitti artık sarsılmazdı imanın
O andan itibaren asla Susmadın Hakkı haykırmaktan,
İnsanlıktan nasibini almamış müşrikler,
Vücudunu soyup üzerine ağır taşlar koydular
Çölün ortasında kızgın kumlara yatırdılar dönesin diye,
Ama senden sadece “Ehad” sözünü duydular.
Müşrikler zulümden asla geri durmadılar
Boynuna ip takıp Mekke sokaklarında dolaştırdılar,
Senin bağladılar bütün gün bir direğe,
Müşrik olasın diye her zulmü reva gördüler.
Her an işkence her an dayak Ey Bilal,
Ama sen dönmedin davanda sebat gösterdin.
Asla zilet elbisesini giymedin.
İslâm ile esaret zincirlerini kırdın.
Şimdi Yeni Bilaller olma zamanıdır
Şimdi Davada sebat edip Ezan sesini yükseltme zamanıdır,
Bahar yakındır Zafer yarındır.
Sonları gelecek Ümmeyye bin Haleflerin,
Sonları gelecek inşaallah Ebu Cehillerin.