Ey benim haçlı dili ile
Arapça arasında kaybolmuş dilim;
Ne etsek de kurtarsak,
Şaşkın elinden seni…
Kalmadı senin o lezzetinden birkaç dilim.
Sen ki ana sütü kadar saf,
Sen ki pınar suyu kadar berraksın.
Sen ki Mehmet Bey fermanında
Binlerce yıla damga vuran bir yapraksın.
Senden başkasına dönmüyor,
Senden başkasını kabullenmiyor dilim.
Çağdaş olmak için mankutlaşanlar
Haçlı dili ile seni yok etmekte,
Bilimsel olmak adına birileri
Arap dili ile seni kirletmekte…
Ama biçare olduklarını,
Zavallı olduklarını fark etmemekte…
Ey benim haçlı dili ile
Arapça arasında kaybolmuş dilim
Sen benim bayrağım,
Sen benim şerefim,
Sen benim sevgilim,
Sen benim benliğimsin…
Sana sahip olmak,
Seni yaşatmak da
En büyük emelim…
Karaman - 2017
Hasan ÖzünalKayıt Tarihi : 26.5.2017 01:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/26/ey-benim-kaybolan-dilim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!