Ermenek Destanı Şiiri - Hasan Özünal

Ermenek Destanı

Yalçın dağlar kadar insanları sabırlı
Gönülleri pırlanta, elleri nasırlı
Bir gizli tarafı var atalardan sırlı
Sade keklik değil Ermeneği anlatan

Taşlarında izler birer tarih yazısı
Bin eserden biliniyor belki bazısı
Doğası gariplikten taşır ince sızı
Sade Kale değil Ermeneği anlatan

Kayıtlıdır binlerce yiğit kütüğünde
Turkuaz renk parlar gölünde gökyüzünde
Bereket fışkırır bayırında düzünde
Sade helva değil Ermeneği anlatan

Hayat şartı çok zor yaşamak usta işi
Bu şartlarda kemale ermez mi bir kişi
Şan ve şerefle mayalanmıştır geçmişi
Sade tarih değil Ermeneği anlatan

Kara elmas ile cebelleşti çok zaman
Yokluğa karşı koydu vermedi hiç aman
Halkı taştan helal ekmek yapar pek yaman
Sade kömür değil Ermeneği anlatan

Dağlarında kekliği yaylada kekiği
Tezgahta dokunur bin bir nakış ipliği
Kışı masal, yazı rüya, bahar şenliği
Sade iklim değil Ermeneği anlatan

Karacoğlan o dağlarından feyiz aldı
Mehmet Bey ferman ile Dünyaya nam saldı
Sevenlerden pek çok eser yadigâr kaldı
Sade bugün değil Ermeneği anlatan

Tanıtılsa olur sekizinci harika
Toroslara olmuş alameti farika
Oluverse elbet bir kaç büyük fabrika
Sade emek değil Ermeneği anlatan

Baraj ile dünya rekorlarına girdi
Aydınlık geleceğe güç ve kuvvet verdi
Alın teri ile vahşi dağlar yeşerdi
Sade HESi değil Ermeneği anlatan

Peynirmiş gibi kesilir elmas mermeri
Dışsatımla biter o mermerin seferi
Katma değer şampiyonu her bir neferi
Sade mermer değil Ermeneği anlatan

Bin bir gün anlatsak da tanımaya yetmez
Bir gün de olsun orda yaşamayan bilmez
Bir gün yaşayan bin gün ayrılmak istemez
Sade gölü değil Ermeneği anlatan

Gideni unutmadı kalanı kök saldı
Her bir aşı hem madalya hem övgü aldı
Yıldızın parlamasına bir çeyrek kaldı
Sade bir Hasan değil Ermeneği anlatan.