Sevgili Eşim Nâlâna...
Ey ben çekil önümden! ..
Bir kapıdan geçeceğim,
neler neler göreceğim! ...
Belki de bu kapı ÖLÜM kapısı,
YOK kapısı,
YOKLUKTAN VARLIĞA DOĞUM KAPISI,
VARLIK SANCISI,
NEYliğimizin KAVGASI! ..
Zira âşkım zira! .
Doğamadan nereye varabilirsin?
Ananın karnından doğduğun gibi bu hayata bu hayattan neden başka yere doğamayasın ki?
Benimizin rüyasındaki baş aktördür nefsimize mahkum olan bedenimiz. Bizim şu an ki yaşadıklarımız say ki gölgemizin rüyası olsun...
Şu dünyanın ateşi gölgeni yakabilir mi, şu dünyanın suyu gölgeni ıslatabilir mi? -ki gölgen özlediği yere düşmeye görsün-! ...
Bütün mesele yalnızlıktan korkmamız, gerçekten yalnızlıktan çok korkuyoruz.
Kapıdan geçmeden önce yalnızlığı seçmemiz gerekli. Sizli-bizli olan yalnızlığı.
Âşkım! ..
Ölümü sevmekle başla yaşamaya, sev ve onu teninin en yakın dostu olan dış gibi içine giydir, ısıt içini
Kendini o sıcak içine katla cancazım, o zaman dokunabilirsin dokunamadığın gözyaşlarıma..
Ana rahmindeki göbek bağına nasıl da tutunuyordun değil mi ağız ağız hatırlıyor musun?
Ya Allahın İpine sarılmayı özdeleştirebiliyor musun göbek bağımızla? ! ...
Göbek bağından kopacağın an da ki korkunu hatırlıyor musun?
Bu bağda haydi bezmini hatırlasana! ...
Aklın -Cibrilin- nerede? ...
Nerede, ey akıl neredesin! bu kadar mı yabancıdır tenime içim? ...
Âşkım!
Ben ölüm değilim, ölüm senin cesaretinle orantılı.
Ya ikiz olsaydın ana karnında demez miydin ikizine, benim göbek bağım kesilirken ya nefessiz kalırsam! bir korku sarmaz mıydı seni? ama kesildi göbek bağımız ve yersiz oldu korkumuz! bak yaşıyoruz işte.
Ya tatildeyiz evimize döneceğiz, ya da tatile çıkıp dönülmezliğe döneceğiz.
Hazırlıklarımızı yapmamız gerekiyor. Bu âlemden de göbek bağımız kesilecek ve düşeceğiz yine yerlere!
Seni seviyorum Aşkım! .
Senin Yarın/Sızınım...
Çamurdan bir kirdeyiz
Zûl denen münkirdeyiz
Bir bî-zarda bin azar
Tükendik azar azar…
Ol’ diyen Öl de diyecektir, artık Dön diyecektir gönderdiğim o yerden! ..
Orkun IşıkKayıt Tarihi : 7.1.2008 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öbür tarafta anlatılmadan dinlenecek, okunan insanlık tarihi gibi! !
Ölümü sevmekle başla Yaşamaya, sev ve onu teninin en yakın dostu olan dış gibi içine giydir, ısıt içini! !
Kendini o sıcak içine katla cancazım, o zaman dokunabilirsin dokunamadığın gözyaşlarıma..
Ana rahmindeki göbek bağına nasılda tutunuyordun değil mi 'ağız ağız' hatırlıyor musun? Ya Allahın İpine sarılmayı özdeleştirebiliyor musun göbek bağımızla? ! ...
Göbek bağından kopacağın andaki korkunu hatırlıyor musun?
Bu bağda haydi bezm'ini hatırlasana! ...
İnsan nefsinin terbiyesi hem kolay hem de çok zor kililiğimizin içimizle bütünleşmesi varlık ile yokluğun manasında bütün kalmak çok değerli çok anlamlı kelamınız daim kalsın saygılar.
Kutluyorum sevgili Orkun.....
ellerine sağlık..ne diyebilirim ki herşeyi sen ne güzel aktarmışsın,eyvallah!
şu anda 17 yaşında olan küçük kızımın beş yaşındaki halini hatırladım kısaca bahsetmek geldi bu güzel satırlarınn üstüne..
iki kızım var
konuşuyorum onlarla küçüklükten beri,asla beyinlerini yıkama operasyonu yapmamaya gayretle
bir üzücü olay olmuştu,çocuğum çok ürkmüştü
artık nasıl anlatdım ne olduysa
kafasına yer etmiş
o vakitler 5 yaşında
çok sevdiğim bir ablam var sizden iyi olmasın onun bedensel engeli var,kendisi eczacı vs vs
annesi ölmüştü ve çok üzgündü
küçük kızım bu ablanın yanına gitdiğimizde ışılay teyze nolur ağlamayın dedi
ölüm yok ki
ışılay abla donmuş gibi kızım nihana baktı
ölüm değil ışılay teyzecim
bedenimiz aynı kıyafet gibi
eskiyor ya
işte onu toprağa koydular
anneniz ölmedi....
saygılar!
(Hz. Ali (r.a.)
Tebrikler selamlar
TÜM YORUMLAR (9)