Ey Be Şerefsiz Şiiri - Mehmet Çelik Erses

Kime yüz verdiysen yüzüne kalktı
Hiç mi üzülmedin ey be şerefsiz
Kimi en yakının, kimi de halktı
Hiç mi uyanmadın ey be şerefsiz.

İyilik kaybeder kötülük yaşar
Sinene attığın gün gelir taşar
Bunca iyi niyet adamı aşar
Hiç mi yorulmadın ey be şerefsiz.

Sen, kimseyi değil kendini yaktın
Canını yok saydın ey be şerefsiz
Haksızlığa karşı şefkatle aktın
Hiç mi usanmadın ey be şerefsiz.

Bilmem iyilik tek sana mı kaldı
Kötüye baş kaldır ey be şerefsiz.
Gelen giden senden ömrünü çaldı
Hiç mi incinmedin ey be şerefsiz.