Ey Bakışları Ömre Bedel

Ey sevgili ey nazlı gönül! Zaman olsa zaman olmasa da
Yüreğimin sensizliği içimdeki acıyı çoğaltıyor
İnkâr edilmeyecek kadar güzel olan
Tüm çirkinlikleri kapatan
Karanlığı aydınlatan
Gözlerimde kalan
O şafak bakışlı gözlerini asla unutamam
Sana olan sevdamdandır, inadına hep acıya gülümsüyorum
Seninle yaşadığımız tüm anıların hatırına yaşama sarılıyorum

Her gülümsemesi bir bahar, varlığıyla bana armağan olan
Yüreği dünyalara büyük gelen
Umutla
Yarınlara koşan sevdam
Eşi kayıp olmuş kumru gibi
Yine yalnızım ben, çok yalnızım papatyam
Bendeki bu hasret sana olan özlemimdendir, sana tapacağım kadar

Ey adına nice şiirlere yazdığım bakışları ömre bedel
Bu unutamayacağımı öykü ikimizin
Hayatın içinde tutkuyla
Hep seni sevmek
Seni sevebilmek
Cefaya
Acıya katlamaktır
Ateş olup yürek yakan
Günlerde
Kan çölün ıssız vahilerinde
Gaflet uykusundan uyanmak
Sana ulaşmak uğruna tertemiz berrak bir ruhla
Utanmadan sana sarılabilmektir, koynundaki büyüttüğüm bu aşkla
Süzülüp, gül yaprağı gibi ıslak dudaklarından öpebilmek ilk ve son kez

26.09.2016
İstanbul