Ey Bahar! Şiiri - Turgut Uzdu

EY BAHAR!

Hani fırtınalar eser ya,
Yağmurlar ıslanır
Ardından güneş doğar
Hani ebem kuşağı renklerini örmeye başlar
İşte o zaman yıldızlar sessizce köşelerine saklanır
Bir türlü göremediği
Gündüzleri kıskanır.
Hani yürek hızlı çarpar ya
Damgasını vurduğu geceden kopar
Gözler gördüklerine hayrandır
Küçükler dikkat çeker
Daha yeni filizlenmiş papatyalar
Her sabah hasretini döker.
Bir asker misali çırpınır bakışlar
Baharın güzelliğini yaşar
Ciğerler derin derin nefes almayı hatırlar
Sahipsiz bir şarkı en güzel nağmelerini yollar meltemlerle
Kibarca oturur kuşlar yeşile boyanmaya başlamış dallarda
Yazın hayalini kurar.
Gelmeden gelinen günlerdir beyinlerde
Dokunmadan güllere koklamak
Yalancı yazın habercisi sıcak fazla gelir sobadan tüterken
Bir kumru haykırır bütün gücüyle
Uzanıp sevgilisinin boynunu öperken
Sabırsızlık sarmış ruhumu ey bahar
Söylesene nerelere uğradın
Niye geciktin bu kadar.
Umudumu kesmemeliyim seni yaşamaktan
Hiç bıkar mıyım ten rengine bürünmüş gün doğuşunu beklemekten
Dağların ardından güller açacakmış gibi
Ne güzel
Gelişini seyretmek ey bahar bu şafak
Hayranlıklarımı kucağıma alıp
Ve seni yudumlamak ufak ufak.
Gel artık bahar
Ruhum, beynim hazır senle olmaya
Kederi tatmamış bir çocuk gibi
Sana sarılıp
Kırlarda yuvarlanmaya…
center