Ey Aşk Diriltme Beni Şiiri - Hakan İlhan ...

“Ne kör ile gören eşit olur, Ne de karanlıklar ile aydınlık, Ve ne de gölge ile sıcaklık.” Sûre-î Fâtır, 19’uncu, 20’inci ve 21’inci ayetler

ey aşk diriltme beni böyle çürümüş vekil
böyle üryan nefeste ateştendir bedenim
şeytana kanan benim akıbetiyle sefil
alasulu meyveden bilir rengimi zemin
ey aşk diriltme beni havva ise nedenim
hükmünü havva verir içimdeki adem’in

diriltme beni ey aşk gizli kalır kimliğim
zamanın metrelerce altında durur saf saf
örter mabetlerimi servetim kadar yetim
güneşe tapanların yurdundaki mabetler
diriltme beni ey aşk neşelensin dört taraf
tutar yasımı belkıs ben süleyman’sam eğer

ey aşk beni diriltme suretim fersah fersah
zindanda yanar mısır nil nehri’nde bir kıyam
bana yüzsüz düşleri anlatılır her sabah
zambağın karanfilin menekşenin reyhanın
ey aşk beni diriltme tanır elbet yusuf’sam
o yırtık gömleğimden gözleri züleyha’nın

ey aşk diriltme beni koyuver gider serap
kum zerreleri ağar damarlarıma çil çil
asra ant kitabedir yarı çıplak bir hitap
ilim irfan dağıtır levha levha yanan nun
ey aşk diriltme beni verme yeniden mehil
vâdem leylâ’dır zaten ben isem eğer mecnun

diriltme beni ey aşk darmaduman bir inat
felah harcı uğraşta santim santimdir zulüm
kayaya vurur hasret sızar kedere ferhat
öfkem taşımaz olur sırt sırta verir dağlar
diriltme beni ey aşk nice dil derer gürzüm
nice bahar doğurur şirin’in ömrü kadar

ey aşk beni diriltme beyaz gül kırmızı kil
ve büyü ülkesinde kör bir dikendir bahtım
dolanır ayağıma durmadan bir çift çitil
cellada uğrar fasıl katle ferman bir sebep
ey aşk beni diriltme zühre’de kalır tahtım
tahir’i ben olurum hırçın bakışların hep

ey aşk diriltme beni vakti değil boşanır
üvezlerden yemişler ruhuma doludizgin
ve inleşir keşişler yanar göğsümdeki sır
haleb’e kahrım ağar yüreğim ışık ışık
ey aşk diriltme beni külleridir kerem’in
aslı’nın saçlarını tutuşturan sarmaşık

diriltme beni ey aşk dur demekle durulmaz
kırdığım zincirlerle döner durur bir semah
basra sürgünüm olur susuzluğum imtiyaz
lacivert gecelerde çağlarım mevsim mevsim
diriltme beni ey aşk asuman olmuş günah
türkülerle zeycan’da buhurdur tövbelerim

ey aşk beni diriltme toprakta mervan benim
başak başak boy veren sere serpe saltanat
kâlû belâ’dan beri basılan kervan benim
her seher eser durur ervahtan misk û amber
ey aşk beni diriltme arzu’dandır bu san’at
arzu’dur tek mimarı ben isem şayet kamber

ey aşk diriltme beni sal bütün hazzı bir bir
mutlak ağyâr kuşanır yarı baygın bir fecir
ne gamdır tebessümü dolar divân-ı kebir
ne gam levhi mahfuz’u kıyametim bitirir
ey aşk diriltme beni benzime çöken ecir
bende aşkları bulur bende aşklar yitirir

onüçaralıkikibinsekiz-tarsus