Ey Aşk Canımı Çok Yaktın

Ey alnıma yazılmış kara yazgının faili,
Bana isnat ettiğin suç, bu sevdayı kaldırmıyor bilesin...
Konuştukların encamına getiriyor bizi bu aşkın,
Ne çok şey susuyorsun öyle...

Zeval ediyorsun bizi boş yere, Hüviyetim aşk, hürriyetim sensin,
Meşru acılar bırakıp, gayrımeşru sebepler dolduruyorsun gecelerime...
İntizamlı hayatıma girip, itiraz oluyorsun!
Bilmiyorsun! ...

Kaskatı kalıyor zaman sensizlikte, Müphem hissiyatlar dolanıyor dimağımda,
Dünya, taksiratlı bir alın yazısı gibi kararıyor gözlerimde,
Bedbin ve meyus bakışlarım, cılız bırakıyor ruhumu,
Ve en çok ölüm yakışıyor köhne bedenime...

Gece sen, Sen hûzûn,
Hûzûn' de ben oluyor,
Bilmiyorsun! ...

Bu sevdayı bu kadar yeis bırakmak kimin suçu?
İşkillendirme umudu,
Ölüm ikimizede yeter!

Sen şefaat etmiyorsun bu kara yazgıya ama,
Ben şecaat edip, göğüs geriyorum zamana hala,
Fersiz gözlerim, Ulvi bakışlarında yok oldukça,
Ben alabora oluyor, Ölüyorum...
Bilmiyorsun! ...

Yapma!
Kesif sancılar doğurma üryan gecelerime...
Bizar bir gençlik bırakma müreffeh ömrümden geriye...

Yağmurları bana emanet edip gitme!
Gamzelerine göm beni,
Gâib olayım gözlerinde...
Beni bu yazgıya serkeş etme,
Dur Gitme ne olur... Gitme!

Ey Güli Ruhsar'ım!
Ey hülasa-i zamanım!
Ey secdelerimi uzatma sebebim!
Ey gözyaşlarımın siftah yağmuru!
Ey Fatiha-i kelamım!
Gitme ne olursun Gitme!

Her sokakta seni aramak mecalsiz bırakır bedenimi,
Her yüzde senden birşeyler bulmak,
Sonu olur ömrümün gitme!

Tam şuramda,
Evet evet, şu sol yanımda!
Bir sancı var orada,
Sanki kâinatın bütün derdini, ben üstlenmiş gibiyim yokluğunda...

Bil!
İyi bil ki;
Hiçbir yokluk, Yokluğun kadar kaybettirmez kimliğimi...

Sen benim başlayıp da bitiremediğim cümlemsin,
Sen benim ebediyen, edep ile sevdiğim'sin...
Ve bensiz geçirdiğin her gün zamana israftır bilesin! ...

Şimdi yoksun,
Tek bir kelime ölüyor dudaklarımın arasında,
Ey Aşk diyorum Ey Aşk!
Canımı çok yaktın, Allah seni affetsin!