Ey Aşk Şiiri - Zeynep Karabulut

ey aşk bak bana
huzunle değil…gül kahkahalarla..
yorma beni, koşturma
ardın sıra..takati kalmadı bacaklarımın
her seferinde yarışmak düştü hayatla bana…
ey rüzgar uçur ardı sıra mutluluğun.
saçlarında toka olurum
yapışırım kopmamacasına…
bir bebeğin anne parmağına yapışması gibi
mutluluğa kaparım gözlerimi…
aşka ve mutluluğa…
bu sefer yarım kalmaz cümlem
haykırırım yüzüne
ey aşk! seni özledim;
diye…