Ey Anlaşılmak Şiiri - Selam Kurt

Artık bir yerlere sığamıyorum
İçimdeki temiz kısraklar vuruluyor tek tek
Her türkü nakarata gelmeden bitiyor
Cellatlar iyiliğin boynunu vuruyor
Kötülük kirli sularla yıkıyor sözcükleri
İpek bir kumaşa sardığım yüreğim dağlanıyor
gölgeler uzuyor ben kalıyorum
Kırmızı uçurtmalar yağmura bırakılıyor
Asi ve hırçın bir fırtınayla
gölgeleri sayıyorum yine
Ahmed Arif' in kitabı uzatılıyor asil bir elle Prangalar hasretle eskiyor yeniden
Acıyla maziye bakıyor o çocuk
İşte orada bir pencere tüller içinde
Gözyaşı döküyor
Bir çocuk sevdiğine secdede kalıyor
Tufanlar kopuyor
Nuhlar geliyor
Saraylar yıkılıyor
Deniz ve Ay ikiye bölünüyor
Esefle yüreğim iflah olmadan iyiliği saplantıya dönüştürüyor
Vefa yeni bir koşunun başlangıcını arıyor Kahramanlar çocukları öldürüyor
Fesleğenler kuru otların üzerine gömülüyor Karanlığın kulak zarını deliyor feryadım
İnsan bir bulvarda anlaşılmamaktan ölüyor

Selam KURT