Ey Adem'in Çocukları Şiiri - Sinan Karakaş

EY ADEM '(A.S.) İN ÇOCUKLARI

Ey Adem'in(A.S.) çocukları, babanızı unutmayın,
Sakın ola kendinizi, kimseden üstün tutmayın,
Kendini üstün görenler, durdursunlar şu ölümü,
İblis nefsinizi okşar, aklınızı uyutmayın.

Nice üstünüm diyenler, hepsi toprak olmuş şimdi,
Yer ile yeksan olmuşlar, hiç kimse sormuyor kimdi,
Gözle görülmeyen virüs, yere devirmekte bir bir,
Gidenlere dönde bir bak, diyemiyor bu benimdi.

Hayvandan farkın olmalı, akıl diye nimetin var,
Aklın görev yapmıyorsa ya delisin ya da davar,
Medeniyet dünyasının, mimarı yalnız insandır,
Fıtrata uyan hayvanda, yer içer ve karnı doyar.

Kabil habili öldürdü, alkışlayan yok Kabil'i,
Tarihe iz bırakmıştı, nerde kuranlar Babil'i,
Herşey kontrol altında, radardan kimse kaçamaz,
Ebrehe'nin ordusuna, Hak gönderdi Ebabil'i.

Söyle neyin peşindesin, nefsin nedamet bilmiyor,
İnsanlık şimdi çıkmazda,magdur olanlar gülmüyor,
Son nefeste pişmanlığın, affına çare değildir,
Hadi de ki bu zalimler, sonsuz yaşıyor ölmüyor.

İnsani der Ademoğlu, bir kez düşünmeyi dene,
Şöyle bir dününe bak, söyle ne oldu dedene,
Garantin var mı dünyadan, sende ölmem diyor musun,
Seni yere vuracaktır, virüs girince bedene.........İNSANİ