Ey acı…
Kim bilir kaç kez değiştirdim adını?
Sana geldim tekrar,
Yalın ayak saptım sokağına
Ardına kadar açıktı kapılar…
Ve ışıklar…
Ve ışıklar
Canım acırken yalnızlıktan,
Meşk edercesine yanıma uzandılar.
Kapılıp,
Çaresizliğime eğilmiş gözlerine;
Kaçış koydum adını.
Farkında olamadım korktuğumun
Ve farkında değildim
Asıl adının acı olduğunun.
Anladığımda,
Kelimeleri dolduramadı
İçimden çıkan sesler;
Bakışlarım uyuştu,
Yer çekimine karıştı omuzlarım.
Sen acı…
Nasıl sevdin beni?
Hiçbir hırsta tatmadım
Bana verdiğin değeri.
Ey acı…
Kim bilir kaç kez değiştirdim adını?
Sana geldim tekrar,
Yalın ayak saptım sokağına
Ardına kadar açıktı kapılar…
Kayıt Tarihi : 12.11.2014 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!