Ex Hali Şiiri - Ferhat Epözdemir

Bir uzun çığlığın bittiği yerdeydim
içine girdiğim her fonun,
dışlandığı bir yalnızlıkta
ardıma,
baharı alarak yürüdüm bu kez
bu kez kendime sarılarak ağladım
yeniden düşündüm
sürekli hatırladım
nevrotik oldum
düşlerimi durdurdum
gözüm dondu… kanım kaynadı
iklim değişti
yüzüm kış oldu
burnum kanadı sensizlikten
ve sessizlikten

annemi içime alarak koştum yeniden
renkli konutların önünden geçtim
yaralarımı söktüm
ağzımı parçaladım
canlı müziğin olmadığı bir sokakta
bir sevgilinin dilinde dağlandı kalbim
bir bebeğin çığlığına girdim
ağıtlardan çıkan öğütler aldım
tüm ailelere inandım
evlerine gittim
duvarlara fotoğraf oldum
yankılı bir zılgıt düştü çeyizlere
kızlar incitildi
yas tuttum… karanlığa gizlendim
ve durmadan ağladım
her annenin diline dolandım
ve sustum
ben annemi tanımadım
annem de beni
kurşunlar yağdırdım ellerime
eller yabancıydı
dokunduğum eller ıslaktı
sarışındı her temas
yüzleştim kendimle
her şey çok korkunçtu
büyü bozuldu
ve Mardin öyle çok uzaktı ki
tenden ihanetler yaptım ve saklandım
taahhüt ettim tüm ayrılıklara
bir daha yanılmayacağım diye
bir algılama hatasında
bir daha bağırmayacağıma dair söz verdim
kopardığım her yankıya
attığım her çığlığa uğradım
yemin ettim
üç din dört kitap üzerine
dayak yedim
saçlarımı döktüm
üzüldüm
ve lütfen dedim herkese
yıldırın beni… hadi susturun
beni kullanın diye bağırdım seslice
müsait ağızlarda gördüm
ben buna uygunum dedim
gücenmeyeceğim düşmanlar aradım
koştum
gömleğimi yırttım
pusuya düştüm
kuşatıldım
ve durmadan hep gördüm
herkes oradaydı
her namlunun arkası doluydu
ağbim vuruldu
annem öldü,
sevgilim nişanlandı
girdiğim beddualardan çıkamadım
küfür yedim… içim doldu… ağladım
ben ağladım dişlerim kırıldı
sabah oldu
aralıktı… soğuktu
duraklar doldu
her ayın ondördü anma töreniydi
ve gördüğüm tüm kızlar
artık küt saçlıydı
yattığım yer karbeyazdı
sığınamadan ve arkama bakmadan ağladım
arkası gürültüydü
arkası düşman
üstelik hiç arkadaşım da kalmadı
karnım açtı
ve uyandığımda artık mevsim mordu
bir iletişim biçimine göre
içerlenme hakkımda elimden alındı
yenildim ve kabullendim
bu kez herkesi öpmek istedim
bir şakaydı sandım
ve ben buna bir mektupla başladım
bir mektupla da bitirmek istedim
şiir de bitti… sigara da
bir duman aldım ve yayıldım hayatın her yanına
sırf yüzümü dönmemek için olanlara bir daha
kendimi vurdum
yüzümü büktüm
esmer oldum
şimdi sensizlik
bir şehirsizlik bir yalnızlık
bir sessizlik
yani her şey bir intihar nedeni
yani bu gece yüreğim ex hali

06 ARALIK 2002