Evvelim Sensiz Şiiri - Akın Kalkan

Yaktığın yüreğin dumanı tütmedi
Kor oldu, yine de sen demekten vazgeçmedi.
Elimde avucumda ne varsa yetmedi
Bir ömür sevgimin karşılığı, iki güzel kelamın etmedi.

Viran olmuş bir yürek, ne idi evvelim sensiz.
Konuşurdu çiçekler, artık ecelim dilsiz.
Mağrur olma, Unutma ki bu dünya densiz.
Çok değil, Toprak alınca birkaç yıla herkes kalır kefensiz.

Artık bitti, sensizliğe yolculuk vaktim
Elimden alınsa her şeyim, süslenip verilse kabrim.
Zaten vurmuş hayat bir sille, bitmedi kaderle harbim
Kalmadı zerrem lakin, sırf sen varsın diye zarar görmedi kalbim.

Tetiği çekip, Cana kıymak mı gerekir
Hak Teâlâ vermiş birkaç emir, kral olsan ne, nede bir vezir.
Senin olsa tüm şehir, yahut kenarı sümbül dolu nehir
Sığamadığın yer kalp değil, çetin bir demir.

Toplanmış tek gözlü odalarda çobanı, padişahı
Yemeye yok aşı, tek dertleri sırat telaşı.
Yeri bellidir, elbet bir gün kalkacak herkesin naaşı
Gayrı boşadır gözyaşı, kazanamamış kimse bu savaşı.