Evveli Vaveyla Şiiri - Atila Yalçınkaya

Evveli Vaveyla

Sevdan ne verdi ki hüzünden gayri,
Kavuşsak ta senle, gönüller ayrı.
Tarttım bu cefada sevapla hayrı.
Sevdan ne verdi ki hüzünden gayri.

İçtim elemini bu fani aşkın.
Seni ilk görüşte yüreğim coşkun,
Evveli vaveyla, ahiri suskun.
Ne çileler çektim yüzünden gayri.

Sana adadığım tertemiz bir kalp.
Sen ise ruhuma dolan inkılap.
Benim yaşadığım meğerse serap.
Ne iltifat gördüm sözünden gayrı.