Evvel/ahir Şiiri - Can Toprak Bayar

Şehirler geziyorum seninle.
Bazen kulağımdasın,
serzenişiyle bir şarkının.
Bazen başımı yasladığım,
soğuk camın ardındasın.
Uzağımda değilsin ama, uzanamam da sana. Kavuşamamak, ne sonsuz boşlukmuş.
İnsan esas, birini evi bilince yurtsuz kalıyormuş. Olmadığın hiçbir an'a ait değilim
ve sen her yerdesin.
Her yer seninle güzelleşmiş.
Sen geçmişsin; evlerden begonyalar taşmış
Bodrum da bir sokakta.
Sen geçmişsin;
Dadibra adı anlam bulmuş Safranbolu'da.
Sen geçmişsin, Halfeti direnmiş suya ve zamana.
Sen susmuşsun, dinlemiş Saat Kulesi.
Sen söylemişsin sanki, asırlardır Anadolu'ya türkülerini. Seninle direnmiş, seninle bilenmiş, seninle güzelmiş.
Taa dünlerden bugüne.
Her yer, her şey hatta hiçbir şey olmak bile.