Karanlığımın bağrında, saçlarından çarmıha gerildiğin, miladından da eski mağaralarımda aradım siluletini,
oysa siluletin;
çoktan kaptırmıştı atomunu, savaşarak yokluğun ihtişamına..
Yüzlerce yıllık arayışımda, körfezlerden, sırtımda oyuklarına taşıdığım suları içtim, iliğin burnumdan geldi, yaşanmamışların namına.
Paratonerlerle seviştim. Paratonerleştim, elimdeki akımını yitirmiş saç tellerinin kalp atışları adına.
Oysa gökden elektrik yağsa da; yokluğun, gerçekliğime kasıttır ve yangındır elektriğini yitirmiş saçlarının çırasına..
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta