Evrim Şiiri - Kasım Kobakçı

Hakikat kürsüsünde, timsah uzman,
Asırları aşmaksa, buymuş zaman.
Çakal şikayette, aslana isyan,
Kuyruğa da girmiş, akreple yılan.
*
Sivrisinek davacı, hep deveden.
Kelebekler itirazda, güveden,
Dilekçe sökün etti, çekirgeden,
Tüm küçük canlılar, evrim demekte.
*
Timsah hak istiyor, kendi soyundan,
Kertenkele tasdiklemiş, hep ondan,
Bu yüce sözün, manası ne candan,
Daha çok av ister, o timsah demek.
*
İhtilaller bu denli de tesirli,
Çakallar fareler, tam da yetkili.
Güç almışlar hep, tekamül destekli,
Makamı arzulamış, fare demek.
*
Yalan hak diyor, elbet cani iblis,
Ya aşırılık peşinde, çok da pis,
Yenilikçi dediğin, aşılmaz his,
Firavun’a özenmiş, şeytan demek.
*
Engerek hak der, yılan taifesi,
Duyulsun istiyor, çıngırak sesi.
Açılsın cihanda, ben sahifesi,
Değişimler geçirmiş, yılan demek.
*
Örümcek eşikte, varlığı güder,
Desteği acaba, kim talep eder,
Sanırım ki, Lamark rehberlik eder,
Evrime hayli zaman, vermiş demek.