Evrensel Yalnızlık 2

bir basarken merdivene
yedi çıkar
yedi basarken merdivene
aslında bir iner
yıldızları tek tek toplar
gözlerin mağarasına
serper
güneşi fener beller
tırmandıkça tırmanır
arşa
yeter
kendi dünyamı
kendi zihnimde
bulmaya giderim

kapkara göz bebeklerinin içinde
kara delikler açar
kendim içine girer
kendim kaybolur
dönerim en başa
kendimi bulurum

huzur arar
huzur çalar
asumana çıkar
seyre dalar
huzursuz edip göktekilerini
öfke saçar
öfkeye maruz kalırım

yıldızlar zihnimde
huzur içinde
ışıldar öylece

kapkaranlık içim
dışıma
yok dışım
içimde bir dünya
dünyalarca dünyadan
oluşan bir dünya