Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Zaman zaman sizin yaptığınız gibi, insanın bütün bağlantılarını kesip düşünmesi gerekir. Ancak o zaman doğruları görme açısından, kendine etki eden her şeyden bağımsız olması gerekir.
Sonra hayata yönlendinğinde, görecektir ki, hayatı yaşamak için, doğa, eşya, insan ile ilişkiler kurmaya başladığında, kendisiyle birlikte başkalarını düzenleyen bazı duyumlara sahip olacaktır.
İşte o noktada yine bir inanç, kurallar gelecektir düşüncelerine ve hayatına.
Zira doğa yasasız değildir. Doğa kendi içinde dengede durmaktadır. Denge ise, doğal yasalarla gerçekleşir.
Doğal yasalarla yürüyen doğa içinde hayatını yaşayan insanın, düzensiz, yasasız olması doğallığa ters durum doğurur.
Ancak insanın bencil, çıkarcı yapısıyla oluşturalan yasalar elbette doğal değildir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta