Dünyanın ağırlığına eklesek yıldızları ayı güneşi,
Gene de ağır basarsın ey kalbim
Ey kalbimin güneşi…
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Üstada saygılar, her şiir ayrı dem..
Çok çok güzel...
gönül hûn oldu şevkınden boyandım yâ resûlallâh
nasıl bilmem bu nîrâna dayandım yâ resûlallâh
ezel bezminde bir dinmez figândım yâ resûlallâh
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bir şifâsın sen
muazzam bir sehâsın sen, dilersen reh-nümâsın sen
habîb-i kibriyâsın sen, muhammed mustafâ’sın sen
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
gül açmaz, çağlayan akmaz, ilâhî nûrun olmazsa
söner âlem, nefes kalmaz, felek manzûrun olmazsa
firâk ağlar, visâl ağlar, ezel mestûrun olmazsa
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
erir cânlar o gül-bûy-ı revân-bahşın hevâsından
güneş titrer, yanar dîdârının, bak, ihtirâsından
perîşân bir niyâz inler hayâtın müntehâsından
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
susuz kalsam, yanan çöllerde cân versem elem duymam
yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam
alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
ne devletdir yumup aşkınla göz, râhında cân vermek
nasîb olmaz mı sultânım haremgâhında cân vermek
sönerken gözlerim âsân olur âhında cân vermek
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
boynu büktüm, perîşânım, bu derdin sende tedbîri
lebim kavruldu âteşden döner pâyinde tezkîri
ne dem gönlüm murâd eylerse taltîf eyle kıtmîr’i
cemâlinle ferah-nâk et, ki yandım yâ resûlallâh
Yaman Dede..
aynı ateşten ,aynı aşktan bize de ...bize de! bize de..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta