Evrene Yolculuk Şiiri - Selma Ateşin

Derin çatlaklarından sızıp toprağın,
bin umut olup yeşermek var,
kavga kavga çoğalmak var,
gökkuşağının,alı al, moru mor tonunda...

Saklısında anaların keder örgülü gözyaşları,
çeyizinde gelinlik kızların,
al işlemeli yazmaları olmak var,
özlem gizli sandıklarında...

Hiç ölmemek var,
ölümü hiçe sayanların avuçlarında yumulu öfkeyi
doğrultmak,yumruk olup güneşe
avuçladığın günışığını doğan fidana saçmak var...

Öylesine yaşamak değil,
ölesiye yaşamak
ve dimdik sarılıp öpmek sevgiliyi,
alnındaki güneşin taa ortasından...