Evren Pekbak Şiirleri - Şair Evren Pekbak

Gölge kuşu yaptım,
Uçmadan kanat çırptı gitti.
Köpek yaptım,
Bir hav bile diyemedi.
Sıkıldım,
Rahat bıraktım ellerimi.

Gece ayazında kaldım
Kimsem yoktu yanımda
Kollarımla kendime sarıldım
Bir şişe şarap,
Biraz ısındım...
Kimsenin değil,

Aramıza mesafeler koyuyor perdeler,
Evden dışarı açılan penceremdeler,
Kahverengi kalın ve desenli
İçinde tül, sarı dik çizgili
Ve en altta güneşlik
Evden hayata üç kat set çektik

Rüyamda seni gördüm
Rüyamda seni öldürdüm
Çıplak ellerimle gömdüm bedenini
Evdeki saksıdan söktüm getirdim
Üzerine diktiğim mezarlık çiçeğini
Yüzümde kocaman bir sırıtma

Binlerce anı,
Yüzlerce insan...
Sığar mı bir film şeridine?
Son anılarıma sığar mı hepsi birden?
Hani hissedersin ya,
Atlarken bir pencereden...

Sıkıldım
Bunalttın beni
Yeter bu kadar!
Bu kaçıncı kez aldanış güler yüze
Bu kaçıncı inanış tatlı söze
Sıkıldım,

Gözümde bir damla yaş
Sana ağlıyorum,
Sanıyorum.
Yanılmışım!
Yağmur yağıyor,
Islanmışım.

Yaşamak bir sanatsa
Sadece yeteneklilere yer var bu dünyada
O zaman hayatı boş yaşamaktansa
Yeteneksizler bir kurşun sıksın kafasına
Elveda hayat, elveda sanat
Yeteneksizlere de ayrı bir dünya şart

Gözlerimi kapattığımda,
Karanlık!
Eskiden sen olurdun karşımda,
Aydınlık...
Işıkları kim söndürdü?

Şarkılarını yüksek sesle söyleyebiliyorsan
Herkes duysun, herkes eğlensin diye
Hıçkıra hıçkıra ağlayabiliyorsan
Kim sorarsa sorsun, neden niye
Yaşamın tadını çıkarıyorsan
İyisiyle kötüsüyle