Heyecanla titreyen mahzun ruhların;
Gecenin ayazına inat
Umudun ılık esintisi eritir buz tutmuş düşüncelerini
Ne yalnızlığın ürpertisi ne de esaretin acısı yorabilirdi
Yola adanmış yolcunun dizlerini.
Eller titrek, kollar bağlı, ayaklarsa prangalı
Lakin bir şey var ortada o hiç zincire vurulamadı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta