onca işim gücüm yetmezmiş gibi kalktım bir de seni sevdim
portakal kokusunu ilkbahar kokusunu aniden es geçerek
ben kalktım ten kokunu deli gömleği gibi üstüme giydim
hikayeler anlattım sen sustun ben susmayı hiç bilmeyerek
bilmiyorum belki ben konuşurken senin susmanı beğendim
bilmiyorsun belki sen bana git dediğin zaman ben giderek
ben giderek yarım kalmışlığına daha çok daha beter benzedim
bugün umutsuzluğu rengarenk boyayıp ve kasveti yok ederek
ve gönlümün altındaki gelinliğini çıkarıp sana hediye ederek
zira bekarlığın sultanlığı kalmadı o yüzden çarçabuk söyleyeyim
sevgilim ben bu gece sana apansız evlenme teklifi edebilirim
Kayıt Tarihi : 30.3.2013 23:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!