Bunca zamandır beklediğim bir kuş gelip boynumu öptü
Sakarlaştım kırdım kahvaltıda çay bardağını
Balkonda çamaşır ipini, incirin dalını, azı dişimi kırdım
İnandım ve inadımı kırılmış cezvelere doldurdum.
Beni bir itin peşinde koşturan yaşamak gelip şurama kondu
Ateş/ten denizlere attım tenimi kimse ayıplamasın beni
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
