Bunca zamandır beklediğim bir kuş gelip boynumu öptü
Sakarlaştım kırdım kahvaltıda çay bardağını
Balkonda çamaşır ipini, incirin dalını, azı dişimi kırdım
İnandım ve inadımı kırılmış cezvelere doldurdum.
Beni bir itin peşinde koşturan yaşamak gelip şurama kondu
Ateş/ten denizlere attım tenimi kimse ayıplamasın beni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
