Evlerinin önü asmalı konak

Evleri vardı önü asmalı konak
Yakışırdı güzele gamzeli yanak
Güllerin içinde oturmuş bir konak
Dügünde bayramda öptüğüm yanak
Ne ona kaldı nede bana kaldı

Evleri vardı kerpiçten yalı
Bahçesinde kokardı güllerin dalı
Koşupta gittiğim her pazar salı
Öpüpte kokladığım güllerin dalı
Ne ona kaldı ne bana kaldı

Evlerinin önü köşeli taştan
Sürmesi dökülürdü kaştan
Ben silipte koklayım derken
Yemeni atardı yana baştan
O günler ne ona ne bana kaldı

Evlerinin önü taşlı idi taşlı
Gözünde sürmesi sülün kaşlı
Mahallenin güzeli belli başlı
Unutamam onun güzelligini
Yılların hasretini elimden aldınya konak